Petrochemia przyjaźni
Drugą nogą dumnego orła stała się Petrochemia Płock, a raczej Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne. Decyzja o stworzeniu nowej rafinerii została podjęta 5 stycznia 1959 roku przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów PRL. Na siedzibę szóstej polskiej rafinerii – Płock został wybrany nie bez kozery. Oddalone o blisko 100 km od Warszawy miasteczko leży na trasie rurociągu „Przyjaźń” biegnącego z Zachodniej Syberii przez Polskę do Niemiec. Nowa rafineria mogła przerobić rocznie 6 min ton ropy, a dzięki bliskości rurociągu miała do niej łatwy dostęp.
Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne były przykładem popularnego na świecie, choć w latach 50. niezbyt rozpowszechnionego w Europie, połączenia produkcji rafineryjnej i petrochemicznej, czyli dwóch najważniejszych gałęzi przemysłu naftowego. Prace budowlane ruszyły w 1960 roku. Pierwsze tony benzyny, oleju napędowego i opałowego popłynęły w Płocku -17 sierpnia 1964, ok. godz. 19.00. Trzy lata później ukończono pierwszy etap budowy rafinerii, na budowie petrochemii skupiono się w latach 1967-74.
Dystrybucją produktów wytwarzanych przez MZRiP zajęły się trzy przedsiębiorstwa: Centrala Produktów Naftowych rozprowadzających paliwa benzynowe, oleje napędowe, opałowe i gazy płynne; Przedsiębiorstwo Zbytu Produktów Węglopochodnych „Węglopochodne” Gliwice – zajmujące się sprzedażą asfaltów i benzenu; Przedsiębiorstwo Obrotu Tworzyw Sztucznych „Chemiplast” Gliwice – prowadzące dystrybucję polietylenu i polipropylenu.
W 1993 roku Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne zostały przekształcone w Petrochemię Płock SA. Nowa strategia rozwoju firmy skierowała ją w stronę ekologicznych produktów. W Petrochemii wdrożono System Jakości obejmujący procesy technologiczne i produkty finalne.
Kiedy Petrochemia Płock łączyła się z CPN, spółka zajmowała powierzchnię 700 hektarów i zatrudniała ponad 6,5 tys. osób. W 1998 roku przerobiła ponad 11 min ton ropy naftowej.
Dziś w skład Orlenu wchodzą trzy rafinerie w Polsce (Płock, Trzebinia i Jedlicz), trzy w Czechach i jedna na Litwie. Spółka może rocznie przerobić blisko 32 min ton ropy. Na koniec 2011 roku firma posiadała 1337 stacji działających pod dwoma markami – prestiżową Orlen i ekonomiczną Bliska, 415 z nich prowadzili franczyzobiorcy. Spółka ma swoje stacje również za granicą: w Niemczech, Czechach i na Litwie. W najbliższych latach Orlen chce skupić się przede wszystkim na poszukiwaniu ropy i gazu, zwłaszcza ze źródeł niekonwencjonalnych.
Magdalena Krocz
SPIS TREŚCI
http://www.koszulkanbapolskasklep.pl/orle-naleje-do-pelna-zmiana-marki-cz-1/
http://www.koszulkanbapolskasklep.pl/orle-naleje-do-pelna-zmiana-marki-cz-2/
http://www.koszulkanbapolskasklep.pl/orle-naleje-do-pelna-zmiana-marki-cz-3/
